Στης ζωής το σταυροδρόμι

Εγώ πάντα είχα μια αληθινή καρδιά…

Στης ζωής το σταυροδρόμι

Ήρθες στης ζωής μου το σταυροδρόμι
και μου έκοψες τους δρόμους που ήθελα να διαβώ.
Έφεξες σαν άστρο και με πλυμμύρισες με φως.

Τόση ευτυχία τόση χαρά για την φτωχή
καρδιά μου ήταν πολύ.

Σου τα έδωσα όλα χωρίς να σκεφτώ μα ούτε ένα δισταγμό.
Ότι μου χάρισες όμως ήταν τόσο περαστικό.
Σκόρπισε σαν καταχνιά και άφησες πίσω μια πληγωμένη καρδιά.
Σαν το δένδρο μεσ’ στην ερημιά.

Δεν είχα δύναμη να αρπαχτώ ούτε ένα χέρι να κρατηθώ.
Με δέρνανε οι άνεμοι με πλήγωνε ο πόνος.
Μα εσύ πετούσες κάθε μέρα και πιο ψηλά.

Εγώ χαμογελούσα και χαιρόμουνα
για κάθε σου ανηφοριά μα βαθιά πονούσα.

Σαν σύννεφο έφευγες από εμένα και πιο μακριά.
Οι διαβάτες της ζωής μου με ρωτούσαν.
Πώς μπορώ να ανεβαίνω να κατεβαίνω
τόσες ανηφόρες τόσες κατηφόρες χωρίς καρδιά.

Πόσα βλέμματα θλιμμένα με κοιτούσαν
και ζητούσαν να τους δώσω λίγη χαρά.
Μα θλιμμένη απαντούσα. Πώς μπορούσα να δώσω εγώ χαρά,
αφού δεν είχα εγώ καρδιά;

Κι αν πάλι, αν είχα, ήμουν τόσο θλιμμένη τόσο πληγωμένη
δεν είχα κουράγιο.

Με ρωτούσαν τα πουλάκια όταν άκουαν να τραγουδώ
την λαλιά μου την άκουγα και αυτά σιωπούσαν να κελαϊδούν.
Με ρωτούσαν πως μπορούσα να χαμογελώ
αφού ήμουνα χαμένη στον απέραντο ωκεανό του πόνου.

Αναρωτιέμαι τι θα αισθανθείς όταν με δεις στην κορυφή,
θα χαρεί ή θα πονέσεις.
Γιατί τώρα εσύ κατεβαίνεις σκαλί σκαλί
κι’ εγώ ανεβαίνω γοργά τα σκαλοπάτια.

Μα όταν σε βλέπω πάλι πονώ.
Όταν είδα και κάηκαν και τσουρουφλίστηκαν τα φτερά σου
και η καρδιά σου δέχθηκε λαβωματιές,
ερημιά σκέπασε την ψυχή σου.

Η καρδιά μου πόνεσε πιο πολύ απ’ τη δικής σου,
γιατί εγώ πάντα είχα μια αληθινή καρδιά,
που ξέρει να πονάει για τους φίλους της
και τους εχθρούς της.

 

Αθανασίας Π. Παπαρουσσοπούλου

Διαβάστε επίσης

Ο Φίλιπ Ροθ για το σεξ

Ο Φίλιπ Ροθ για το σεξ

Σεξουαλική ισότητα δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει, δεν γίνεται να είναι ίσα τα μερίδια, το αρσενικό και το θηλυκό σε τέλεια ισορροπία.

Close