Ευτυχώς, σήμερα υπάρχουν τα κινητά τηλέφωνα, τα τρένα υψηλής ταχύτητας, οι πτήσεις χαμηλού κόστους και πάνω απ’ όλα το skype και
το messenger για να μπορούμε κάθε μέρα να μιλάμε και να βλεπόμαστε.

Ευτυχώς, αλλιώς, τι θα έκαναν τόσοι ερωτευμένοι, που ζουν από Δευτέρα έως Παρασκευή σε δύο διαφορετικές πόλεις και που τα Σαββατοκύριακα ταξιδεύουν για να συναντηθούν στο σπίτι του ενός ή του άλλου;

Οι σχέσεις από απόσταση είναι στην πραγματικότητα, ένα φαινόμενο που αναπτύσσεται συνεχώς και που εν μέρει οφείλεται στην τρέχουσα κρίση της εργασίας και διευκολύνεται από τα νέα μέσα μεταφοράς και επικοινωνίας, τα οποία καθιστούν δυνατή τη σχέση από απόσταση.

Ονομάζονται «LAT», ένα ακρωνύμιο του Living Apart Together, κυριολεκτικά ΖΩΝΤΑΣ ΧΩΡΙΑ ΜΑΖΙ, ένας ορισμός που δείχνει την «αντίφαση» που βιώνουν αυτά τα ζευγάρια, τα οποία, παρά την χιλιομετρική απόσταση, παραμένουν δεμένα για πολλά χρόνια.

Δεν αφορά μόνο τις εφηβικές αγάπες που γεννήθηκαν στην παραλία και καλλιεργήθηκαν στο Διαδίκτυο,αλλά αφορά επίσης, σημαντικές ιστορίες αγάπης, που συνεχίζονται για πολλά χρόνια, μεταξύ τριαντάχρονων και σαραντάχρονων και που με το πέρασμα του χρόνου, έχουν συνέχεια διατηρήσει το status quo της απόστασης.

Παράλληλα τα τελευταία χρόνια έχουν προστεθεί οι παντρεμένοι και ακόμη, οι παντρεμένοι με παιδιά.
Αλλά πώς γίνεται να ζεις για τόσο πολύ καιρό μια τέτοια αγάπη και να μπορείς να κρατήσεις ζωντανή και αυθεντική μια σχέση που καλλιεργείται μέσω του Διαδικτύου και κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου;

Το πρόβλημα των εξ αποστάσεως σχέσεων είναι αρκετά απλό και παράδοξο. Συγκεκριμένα, είναι η δυσκολία να υπομένεις για χρόνια να είσαι μαζί, χωρίς να είσαι μαζί. Λαμβάνοντας ακόμη υπόψη τους λόγους – εργασία, διαφορετικές πατρίδες – που αναγκάζουν το ζευγάρι να ζει μακριά, αυτό το είδος της σχέσης χαρακτηρίζεται από την παράταση που δεν επιλύεται ποτέ, μιας προοπτικής, εννοούμενη ως μια σχέση ζωής που βασίζεται στην αγάπη.

Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλά ζευγάρια αυτού του τύπου που μπορεί να είναι πολύ δεμένα συγκρίνοντάς τα με άλλα που συμβιώνουν ή κατοικούν στην ίδια πόλη.

Η έννοια της απόστασης είναι σχετική, αφού στην πραγματικότητα, μπορεί να υπάρχει πολύ μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ δύο συντρόφων που ζουν κάτω από το την ίδια στέγη, από αυτή που υπάρχει ανάμεσα σε δύο που ζουν σε απόσταση χιλιομέτρων.
Η περίπτωση αυτή σχετίζεται με αυτό που ονομάζουμε «συναισθηματική ψυχολογική απόσταση».

Με λίγα λόγια, η απόσταση για το ζευγάρι, δεν αποτελεί απαραίτητα μία δυσοίωνη πρόγνωση, αντίθετα, μερικές φορές φέρνει και μερικά πλεονεκτήματα: βελτιώνει την ποιότητα του χρόνου που περνούν μαζί, ευνοεί το πάθος (η επιθυμία μεγαλώνει μέρα με τη μέρα και οι σύντροφοι περιμένουν με ανυπομονησία να συνευρεθούν ερωτικά).

Αποφεύγονται οι «συμβιωτικές σχέσεις» του τύπου: να τα κάνουμε όλα μαζί, που σε πολλά ζευγάρια ακυρώνει ό,τι αποτελεί την υγιή ατομικότητα και τέλος περιορίζονται κατά πολύ οι συγκρούσεις (τουλάχιστον, όταν συναντιούνται).

Αργά ή γρήγορα όμως, θα πρέπει να βρεθεί ένας συμβιβασμός ή μια συμφωνία υπέρ της συμβίωσης και αν αυτό δεν συμβεί – συνήθως ένας από τους δύο κωλυσιεργεί περισσότερο – θα μπορούσε να σημαίνει ότι η απόσταση είναι στην πραγματικότητα μια «φυγή», ένας τρόπος να διατηρηθεί η προσωπική ελευθερία και ανεξαρτησία και να αποφευχθεί η δέσμευση.

Μαρία Λιακάκου, Κλινική Ψυχολόγος Πανεπιστήμιο Ρώμης “La Sapienza”