Υπάρχουν τρεις βασικοί νόμοι που παρακινούν και οδηγούν τον άνθρωπο προς το εξελικτικό μονοπάτι από τον εγωισμό προς την ανιδιοτέλεια, από την ατομική προσωπικότητα προς το παγκόσμιο όλο.

Ο νόμος του Κάρμα

Ενεργεί πάνω σ’ όλα τα πλάσματα, μέσα από τον δυαδισμό του πόνου και της απόλαυσης. Σύμφωνα μ’ αυτό το νόμο, κάθε σκέψη, λόγος ή πράξη που εκπέμπουν τα απτά σώματά μας, πρέπει να ξαναγυρίζουν σ’ αυτά.

Η ζωή είναι ένας καθρέφτης που αντανακλά σ’ εμάς ό,τι εμείς εκπέμπουμε, έτσι που να μπορούμε να βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα από τους άλλους. Όταν βλάπτουμε, μας βλάπτουν. Όταν αγαπάμε, μας αγαπούν.

Πολύ απλά ό,τι κάνουμε στους άλλους θα μας κάνουν κι εμάς. Με τη βοήθεια του νόμου, μαθαίνουμε μέσα απ’ τις δοκιμασίες και τα λάθη. Όταν υποφέρουμε, καταλαβαίνουμε πως αισθάνονται οι άλλοι όταν τους κάνουμε να υποφέρουν.

Όταν είμαστε ευτυχισμένοι, αντιλαμβανόμαστε πώς αισθάνονται οι άλλοι όταν εμείς τους κάνουμε ευτυχισμένους. Η μάθηση με τη βοήθεια του νόμου του Κάρμα είναι μια αργή και μάλλον οδυνηρή διαδικασία.

Ο νόμος του Ντάρμα

Όταν εξελιχθούμε αρκετά, αρχίζουμε να ενεργούμε περισσότερο μέσα από το νόμο του Ντάρμα. Πόνος και ευχαρίστηση δεν είναι πια τόσο σημαντικά. Παρακινούμαστε από μια αίσθηση σωστής, ενάρετης δράσης.

Το <<νταρμικό>> άτομο, δηλαδή το ενάρετο, νοιάζεται για την κοινωνική ευημερία και για την ανάγκη των άλλων. Ενδιαφέρεται πολύ να εκδηλώνεται σύμφωνα με τη δίκαιη τάξη πραγμάτων. Με μια αίσθηση καθήκοντος, αλήθειας και σωστής δράσης, αρχίζει να ταυτίζεται με το σύνολο.

Ο νόμος της Αγάπης

Τελικά το άτομο διαπνέεται από ανιδιοτελή αγάπη. Παύει να αισθάνεται τον εαυτό του σαν μια ξεχωριστή οντότητα που έχει εγωιστικές ανάγκες. Αγαπάει όλους κι όλα και δίνει ηθελημένα όλα όσα έχει, για το συμφέρον όλων.

Οι πράξεις του δεν έχουν σαν κίνητρο το φόβο της ανταπόδοσης του κακού, όπως στην περίπτωση του νόμου του Κάρμα. Απλώς δεν βλέπει διαφορά ανάμεσα στις δικές του ανάγκες και στις ανάγκες των άλλων. Δεν καταβάλλει προσπάθεια για να βρίσκεται σε αρμονία με τους άλλους.

Γι’ αυτόν δεν υπάρχουν άλλοι. Ακριβώς όπως μια μητέρα δίνει όλο της το είναι στο παιδί της, το άτομο δίνει όλο του το είναι στον κόσμο.

<<Να θυμάστε πως, όταν αγαπάτε κάποιον άλλο άνθρωπο, στην πραγματικότητα αγαπάτε τον εαυτό σας. Οποτεδήποτε βλάπτετε, εσείς είστε που υποφέρετε>>. Σάτυα Σαϊ Μπάμπα.

Για κάθε δράση, υπάρχει μια αντίδραση. Για κάθε αποτέλεσμα, υπάρχει αιτία. Κάθε αυθόρμητη ενέργεια, πρέπει να ξαναγυρίσει στον αρχικό της αποστολέα. Τίποτα δεν μας συμβαίνει στη ζωή μας τυχαία.

Κάθε εμπειρία, ευχάριστη ή δυσάρεστη, είναι τέλεια αντανάκλαση των παρελθόντων σκέψεων, λόγων και πράξεών μας. Έτσι, δεν είναι δυνατό να υπάρχει στην πραγματικότητα αδικία, ούτε δικαιολογία για φθόνο, ζήλεια ή πικρία, γιατί λαμβάνουμε ακριβώς ό,τι μας αξίζει κάθε στιγμή.

Robert Najemy , Ο μυστικός κύκλος της Ζωής