Όσκαρ Ουάιλντ: Νάρκισσος
Εγώ όμως τον Νάρκισσο τον αγαπούσα, γιατί όταν έσκυβε από την όχθη μου και καθρεπτιζόταν, έβλεπα μέσα στα μάτια του την δική μου ομορφιά.
Φεντερίκο Γκαρσία Λόρκα: σονέτο του γλυκού παραπόνου
Φοβάμαι μη χάσω το θαύμα των αγαλμάτινων ματιών σου και τη μελωδία
Οδυσσέας Ελύτης: το παράπονο
Πάντα πάντα θα ‘ναι αργά δεύτερη ζωή δεν έχει.
Ράινερ Μαρία Ρίλκε: νοσταλγία
Αυτό είναι η νοσταλγία : να κατοικείς στο κύμα και να μην έχεις πατρίδα μες στον χρόνο.
Ντίνος Χριστιανόπουλος: ανοίγεις και κλείνεις σα λουλούδι
Έρχομαι – μουδιασμένος με υποδέχεσαι, κρατάς τα μάτια επίμονα χαμηλωμένα
Φερνάντο Πεσσόα: έχουμε όλοι δυο ζωές
Την πραγματική, αυτή που ονειρευόμαστε στην παιδική μας ηλικία
Τα χειρόγραφα του Φθινοπώρου, από τον Τάσο Λειβαδίτη
Kι αγάπησα με πάθος καθετί που δεν ήταν γραφτό να γνωρίσω.
Όσκαρ Γουάιλντ: Η σιωπή του έρωτα
Όμως τα μάτια μου σου έδειξαν εσένα γιατί είμαι σιωπηλός και η λύρα μου…
Ουίλιαμ Σαίξπηρ: η αγάπη η αληθινή…
Η αγάπη η αληθινή δεν αλλάζει με τις σύντομες ώρες και βδομάδες…
Χαλίλ Γκιμπράν: Γεννηθήκατε μαζί, και θα είστε παντοτινά μαζί…
Αγαπάτε ο ένας τον άλλο, αλλά μην κάνετε δεσμά από την αγάπη.