Είναι δεδομένο πως σου έχει τύχει πολύ συχνά να βοηθήσεις με κάποιον τρόπο έναν άλλο άνθρωπο αλλά αυτός να μην σου πει καν «ευχαριστώ». Μάλιστα, είναι εξίσου δεδομένο πως αν ανατρέξεις στα «αρχεία» των αναμνήσεών σου σίγουρα θα έχεις βρεθεί και στην αντίθετη θέση: να είσαι εσύ που πρέπει να πεις «ευχαριστώ» αλλά να μην το λες.

Σου φαίνεται αδιανόητο ότι το έχεις κάνει και εσύ; Πάρε το χρόνο σου να το ξανασκεφτείς. Το πιθανότερο είναι πως πολύ απλά δεν ήταν μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια για να μείνει στο μπροστινό μέρος του κεφαλιού σου και γι’ αυτό δεν την κράτησες εκεί.

Άλλωστε, μια έρευνα που διενεργήθηκε πρόσφατα τονίζει πως μόλις μια στις 20 φορές που πρέπει να ειπωθεί οι άνθρωποι λένε «ευχαριστώ».

Η εν λόγω έρευνα ανέλυσε δείγματα από 1.057 ηχογραφήσεις και βιντεοσκοπήσεις σε οκτώ γλώσσες από διάφορες χώρες του κόσμου. Όπως διαπιστώθηκε, σπάνια κάποιος ζητά «ευχαριστώ» για διάφορα μικρά πράγματα όπως να τους αφήσει κάποιος να περάσουν στο δρόμο ή κάτι αντίστοιχο.

Μάλιστα, όπως αναφέρει η εν λόγω έρευνα, αυτό δεν συμβαίνει επειδή ακριβώς λόγω αγένειας αλλά περισσότερο λόγω συνήθειας και ρουτίνας. Για την ακρίβεια, πολλά από αυτά τα φαινόμενα μικρών συνεργασιών οι άνθρωποι τα αντιλαμβάνονται ως δεδομένα στην καθημερινότητά τους και έτσι δεν βρίσκουν καν τον λόγο να πουν «ευχαριστώ».

Χαρακτηριστικό είναι πως ο μέσος όρων των φορών που ακούγεται η λέξη «ευχαριστώ» μεταβάλλεται ανάλογα με τις γλωσσικές συνήθειες του κάθε λαού.

Για παράδειγμα, στα αγγλικά ζητά κάποιος «ευχαριστώ» μόλις μία φορά στις επτά (14.5%), στα πολωνικά «ευχαριστώ» λέει μόλις το 2%, ενώ κάποιοι λαοί δεν έχουν καν στο λεξιλόγιό τους τη λέξη!