Για τον έρωτα, από την Αλκυόνη Παπαδάκη
Τι λες πως είναι η ζωή;
Ν. Λαπαθιώτης: σαν αεράκι
Εγώ δεν ξέρω πιο γλυκά μα ξέρω πιο θλιμμένα…
Είδα το παιδί που ήμουν εδώ και πολύ καιρό, Fernando Pessoa
Έβγαλα τη μάσκα και στον καθρέφτη κοιτάχτηκα.
Το λικέρ των χειλιών σου, από την Πέρθα Καλέμη
Eίσαι του λογισμού μου το παράλογο…
Περίφημη νύχτα, από τον Οδυσσέα Ελύτη
Στη βραγιά, κοντά στο μουσικό παράπονο της καμπύλης του χεριού σου. Κοντά στα διάφανα στήθη σου…
Στα πέτρινα σκαλιά του Αυγούστου, από τον Οδυσσέα Ελύτη
Έλα λοιπόν απ’ την αρχή να ζήσουμε τα χρώματα
Αν ο άντρας μπορούσε να πει
Αν ο άντρας μπορούσε να πει αυτό που αγαπά…
Επειδή είναι δύσκολο ν’ αγαπάς και δυσκολότερο ν’ αγαπάς τον ίδιο άνθρωπο
Επειδή σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ ακόμη κι ας μην είναι όπως παλιά…
Αυτός που σωπαίνει, Τάσος Λειβαδίτης
Στα παλαιικά κρεβάτια με τα πόμολα στις τέσσερις άκρες…
Τα βήματα, από την Μυρτιώτισσα
Έχω διψάσει τα φιλιά σου…