Το πρώτο ερωτικό φιλί μου ήταν αιφνίδια η αρχή

της πλανεμένης μου ζωής στις ερημιές του κόσμου.
Πόθος, που δεν χορτάστηκε ποτέ, πάντα να κυριαρχεί
στ’ αμέτρητα της σάρκας μου σημεία μα κι’ εντός μου.

Κι’ ήταν η νιότη μου όμορφη κι’ ωραία σαν άνοιξης πρωινό,
κι’ έτσι όπως φεύγει απόμειναν οι μνήμες σάπιο πτώμα.
Πρώτο μου ερωτικό φιλί! Πέρασαν αιώνες και ξεχνώ
αν σ’ έχω δώσει κάποτε ή δεν σ’ έχω δώσει ακόμα.

Πάρις Ξεπουλιάς, 1982, ποιητική συλλογή ΄΄ Ο χαμένος δρόμος΄΄