Καλλυντικά: τα χρησιμοποιούμε σωστά;

Πώς να προσέχω τα καλλυντικά μου;

Καλλυντικά: τα χρησιμοποιούμε σωστά;

Ποτέ δεν μπορούμε να πούμε ότι βάλαμε αρκετό ρουζ στα χείλη μας… Ταλούλα Μπάνκχεντ

Πριν ακόμη το χρώμα βάψει τους τοίχους των σπηλαίων ή το μουσαμά, έβαψε πρόσωπα και κορμιά, όχι μόνο για συμβολικούς σκοπούς αλλά και για καθαρά διακοσμητικούς.

Οι κυρίες της αρχαίας Ρώμης χρησιμοποιούσαν σκόνη από αλεσμένα έντερα και περιττώματα κροκοδείλου για να εξαλείψουν τις πανάδες και να ασπρίσουν το δέρμα, κόκκινο χρώμα που έβγαινε από τα βρύα για να χρωματίσουν τα μάγουλα και τα χείλη, ζαφορά και ξυλοκάρβουνο για τα μάτια κι έκαναν ακόμη κάτι οδυνηρό: με μια βελόνα γεμάτη καπνιά κεντούσαν μικρές τρύπες στο δέρμα για να κάνουν πιο εντυπωσιακά τα φρύδια τους.

Έγραψε ο Οβίδιος στην Ars Amatoria (Ερωτική Τέχνη): << αυτή που δεν κοκκινίζει με πραγματικό αίμα κοκκινίζει με τη βοήθεια της τέχνης >>. Συμβούλευε τις αναγνώστριές του να κάνουν το ίδιο, προσθέτοντας: <<Δεν πειράζει να τονίζετε τα μάτια με στάχτες ή με ζαφορά, αρκεί να δείχνουν φυσικά. Μην αφήνετε τον εραστή σας να δει τα κουτιά αραδιασμένα πάνω στο τραπέζι σας. Η τέχνη, με τα’ απόκρυφά της, βοηθάει την ομορφιά>>. Θα είναι δύσκολο να βρει κανείς καλύτερη συνταγή για τις μέρες μας.

Στην Ελισαβετιανή Αγγλία, τα υλικά με τα οποία φτιάχνονταν τα καλλυντικά θυμίζουν μάλλον σύγχρονα δηλητήρια όπως το οξείδιο του μολύβδου και οι συνθέσεις του αντιμονίου και του υδραργύρου που έδιναν την εξωπραγματική χλωμάδα που ήταν το ιδεώδες κάθε κυρίας της εποχής. Στην Βικτωριανή εποχή πάλι, το μακιγιάζ περιορίστηκε στη σκηνή του θεάτρου και στις κατώτερες τάξεις.

Γύρω στα 1920, τα καλλυντικά ξανακέρδισαν τη γενική εύνοια, αλλά, αυτή τη φορά, έχοντας σαν προορισμό να δώσουν έκφραση. Τα χείλια σαν τόξο του έρωτα σήμαιναν αισθησιασμό, λίγο χρώμα – ντροπαλότητα, μια σκούρα σκιά – παρακμή. Ο μοναδικός τους σκοπός, λοιπόν, ήταν να χαρίσουν στις γυναίκες τον <<τύπο της μόδας>>. Τίποτα άλλο δε μετρούσε.

Σήμερα δεν υπάρχουν κανόνες. Αντίθετα, υπάρχουν συμβουλές που σας βοηθούν να δημιουργήσετε το δικό σας τύπο, έναν τύπο που είναι τόσο προσωπικός, όσο και τα ρούχα που φοράτε ή τη στάση που παίρνετε απέναντι στη ζωή.

Χρησιμοποιήστε σωστά τα καλλυντικά σας

Αν χρησιμοποιείτε λογικά και τακτικά τα καλλυντικά σας, θα κρατήσουν πολύ καιρό. Αν τα χρησιμοποιείτε απρόσεκτα, μπορεί το δέρμα σας να ερεθιστεί ή να μολυνθεί από τα βακτηρίδια που θα δημιουργηθούν ακόμη και μέσα στο καλύτερο προϊόν.

Τα καλλυντικά που φτιάχνετε μόνες σας, κρατάνε μόνο μερικές μέρες και πρέπει πάντα να διατηρούνται στο ψυγείο. Τα τυποποιημένα διαρκούν πολύ, αρκεί να τα προσέχετε. Τα καλλυντικά που βασίζονται σε λιπαρές ουσίες (κρέμες, μέικ – απ, σκιές ματιών, κραγιόν, γαλακτώματα), είναι ευαίσθητα στη μόλυνση όταν μένουν ανοιχτά κι όταν χρησιμοποιούνται με βρώμικα δάχτυλα.

-Η θερμότητα, το φως κι η υγρασία βλάπτουν γενικά τα καλλυντικά και περισσότερο τα αρώματα. Φυλάξτε τα σε δροσερό, σκοτεινό χώρο και κυρίως καλά κλεισμένα.

-Όλα τα καλλυντικά υπόκεινται σε οξείδωση (μόλυνση από την επαφή με το οξυγόνο του αέρα). Βέβαια, όσα περιέχουν ειδικά συντηρητικά κινδυνεύουν λιγότερο.

Τα καλλυντικά σε βάζα είναι πιο ευαίσθητα απ’ αυτά που μπαίνουν σε σωληνάρια. Μετά τη χρήση, το καπάκι και το κάλυμμα ασφαλείας πρέπει να τοποθετούνται προσεκτικά για να εμποδίζουν τον αέρα, τη σκόνη και βακτηρίδια να εισχωρήσουν στο προϊόν.

-Χρησιμοποιείτε τα καλλυντικά σας μόνο εσείς η ίδια. Αν τα δανείζετε αλλού, μπορεί με τα δάχτυλά τους να το γεμίσουν μικρόβια. Ακόμη, μη χρησιμοποιείτε τα δείγματα που έχουν για κοινή χρήση τα καταστήματα καλλυντικών. Τα μάτια και το δέρμα είναι ευαίσθητες περιοχές και μπορεί να τους δημιουργήσετε προβλήματα.

-Τα καλλυντικά σε κρέμα, καλύτερα να τα αλείφετε με καθαρά δάχτυλα, παρά με βούρτσες, βουρτσάκια και σφουγγαράκια, γιατί τα βακτηρίδια και τα μικρόβια κολλάνε στα λιπαρά κατάλοιπα που μένουν πάνω τους. Αλλάζετε τις βούρτσες σας κάθε χρόνο και τα σφουγγαράκια κάθε 6 μήνες.

 

Vogue, Ομορφιά και προσωπικότητα by Debora Hutton

Διαβάστε επίσης

Close