Πάντα με αγαπούσε ο Θεός. Τώρα μπορώ να το δω καθαρά, τώρα το καταλαβαίνω.
Πάντα με αγαπούσε ο Θεός. Δε με ξέχασε ποτέ, κάθε μικρό και μεγάλο γεγονός της ζωής του ανήκει στο πάνσοφο και οργανωμένο σχέδιό Του για εμένα.

Ήταν στο πάνσοφο σχέδιό Του να πληγωθώ για να αντιληφθώ πως από τους ανθρώπους δεν αξίζει και δεν πρέπει να περιμένεις πολλά πράγματα. Η μόνη λύση είναι ο Θεός που έχει τη δύναμη να κάνει τα ΠΑΝΤΑ και σε αγαπάει με έναν μοναδικό, ξεχωριστό τρόπο.
Πάντα με αγαπούσε ο Θεός. Το παντοδύναμο χέρι Του βρισκόταν πάντοτε δίπλα μου, ακόμα και τις στιγμές εκείνες που αισθανόμουν μόνη.

Πάντα με αγαπούσε ο Θεός. Ήταν δίπλα μου και έδειχνε κατανόηση κάθε φορά που το πόδι μου γλιστρούσε σε λάθος.
Πάντα με αγαπούσε ο Θεός. Ακόμα και τις ώρες που με αδικούσαν, δε σιωπούσε επειδή αδιαφορούσε. Ήθελε να πάρω ένα ακόμα μάθημα ζωής και Εκείνος γνωρίζει πότε θα ανταποδώσει τα λάθη που έπραξαν εις βάρος μου αγαπημένα μου πρόσωπα.

Πάντα με αγαπούσε ο Θεός. Κάθε ώρα, κάθε λεπτό, κάθε στιγμή ήταν κοντά μου. Ακόμα και αν δεν μπορούσα να Τον αντικρίσω με τα υλικά μου μάτια.

Να, είναι εκεί στον ουρανό, κάθε φορά που ανοίγω τα παράθυρα του δωματίου. Σκύβω με σεβασμό και Του μιλάω, ανοίγω την καρδιά μου σε Εκείνον που θα με αγαπήσει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο.

Γράφει η Μαρία Σκαπαρδώνη