Καλοκαίρια όμορφα, δειλινά που καθόμουν σε μια ακτή και ταξίδευα το εγώ μου μέσα στα κύματα.

Έφτανα με το βλέμμα μου τον ορίζοντα σαν να πίστευα πως ο ορίζοντας κρύβει εικόνες από το μέλλον. Ταξίδευα το εγώ μου για να σε βρω. Σε έπλαθα με το μυαλό μου και σε ονειρευόμουν από παιδί μαζί με εσένα ονειρευόμουν τον έρωτα!

Δεν ήξερα αν ο έρωτας πονάει, αν σε κάνει χαρούμενο, αν σε εξελίσσει η αν σε βυθίζει! Ταξίδευα το εγώ μου όλα αυτά τα χρόνια και σε φώναζα με την ψυχή μου να έρθεις να με βρεις. Δεν σε ήξερα αλλά σε ονειρεύτηκα! Δεν ήθελα να σε αλλάξω αλλά να ταιριάξεις στην ψυχή μου.

Άκουσα την καρδιά μου και σε συνάντησα! Όπως ο Οδυσσέας βρήκε ξαφνικά την Ιθάκη μπροστά του.
Ένιωσα τον έρωτα. Μην ρωτάτε τι είναι ο έρωτας ούτε η αγάπη. Ψάξτε τον μέσα σας και και δώστε τον απλόχερα. Μην ρωτάτε αν η αγάπη είναι αμοιβαία δεν ξέρω.

Όταν αγαπάς δεν μπορείς να μετρήσεις την αγάπη, η αγάπη δεν μετριέται είναι ο ορίζοντας που έβλεπα πριν τον συναντήσω δεν ήξερα που καταλήγει ούτε από που ξεκινάει! Το μόνο που γνωρίζω πλέον είναι ότι όταν αγαπάς δεν φοβάσαι μην θεωρηθείς δεδομένος, δεν φοβάσαι να ξεδιπλώσεις την ψυχή σου και ίσως κατάλαβα ότι η ψυχή όταν μιλάει είναι πιο ισχυρή από τις πράξεις δεν μπορείς να την συγκρατήσεις.

Όταν γνωρίζεις τον άνθρωπο σου δεν σε ενδιαφέρει αν είστε ζευγάρι η φίλοι η μακριά χαίρεσαι που επιτέλους βρήκες αυτόν που η ψυχή σου ήθελε να αγαπήσει! Και αν τον πονέσεις απερίσκεπτα φύλαξε τον εαυτό σου από εσένα τον ίδιο. Δεν φοβάσαι μήπως τα λόγια σου τον φοβίσουν και τον απομακρύνουν, ούτε παίζεις με στρατηγική για να τον φέρεις κοντά σου ότι ζητάει η ψυχή έρχεται από μόνο του. Πλέον κάθομαι στην ακτή και δεν ονειρεύομαι αλλά σε σκέφτομαι!!!