Έγινες γυναίκα με μένα.

Τρομοκρατήθηκα από αυτό. Δεν είσαι μόνο τριάντα ετών είσαι αιώνια.

Έχω επιστρέψει πίσω αλλά εξακολουθώ να νοιώθω το πάθος να με σιγοκαίει. Όχι πλέον το πάθος για τη σάρκα, αλλά μία ολοκληρωτική πείνα για σένα, μια πείνα για να σε καταβροχθίσω.

Διάβασα στην εφημερίδα για αυτοκτονίες και φόνους και τα καταλαβαίνω απόλυτα. Νιώθω αυτοκτονικός, δολοφονικός. Αισθάνομαι κατά κάποιο τρόπο πως είναι ντροπή να μένω άπραγος, να περιμένω απλά για να έχουμε λίγο χρόνο, να το φιλοσοφήσω ή να είμαι λογικός.

Που πήγαν εκείνοι οι καιροί όπου οι άνδρες μαχόντουσαν, σκότωναν, πέθαιναν για ένα γάντι ή για μια ματιά;

Απόσπασμα από γράμμα του Χένρι Μίλλερ στην Αναΐς 14 Αυγούστου, 1932. ΧΕΝΡΙ ΚΑΙ ΤΖΟΥΝ, εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ