«Κι όσο αγαπώ την πατρίδα μου δεν αγαπώ άλλο τίποτας. Ναρθή ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η πατρίδα, στέργομαι να μου βγάλη και τα δυο μου μάτια. Ότι αν είμαι στραβός και η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια νάχω στραβός θανά είμαι. Ότι σ’ αυτείνη θα ζήσω, δεν έχω σκοπό να πάγω αλλού».
Απόσπασμα από τα “Απομνημονεύματα” του Μακρυγιάννη