Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία έναρξης των διαφόρων αθλημάτων και οι παράγοντες που επηρεάζουν στην επιλογή ενός συγκεκριμένου αθλήματος;

Στα παιδιά, η ενασχόληση με τον αθλητισμό αρχίζει σαν παιχνίδι και συνεχίζει ως περισσότερο ή λιγότερο συστηματική άσκηση με στόχο την αρμονική ανάπτυξη του σώματός τους, χωρίς να παραγνωρίζεται ο ηθοπλαστικός χαρακτήρας της αθλητικής δραστηριοποίησης και ιδιαίτερα στα ομαδικά αθλήματα.

Η ενασχόληση με τα ομαδικά αθλήματα (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ κ.λ.π.) προάγει την ομαδικότητα και κοινωνικότητα των παιδιών. Επίσης, δεν παρατηρούνται τα προβλήματα απογοήτευσης που εμφανίζονται σε αθλητές ατομικών αθλημάτων σε περίπτωση μη επίτευξης του στόχου.

Τα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι ακόμη και η μέτρια φυσική άσκηση, ακόμη και για σύντομη χρονική περίοδο, σχετίζεται με αξιοσημείωτη βελτίωση της καρδιαγγειακής υγείας!

Ηλικία έναρξης:
Η κατάλληλη ηλικία έναρξης των διαφόρων αθλημάτων είναι:

Ενόργανη γυμναστική      5-6
Ρυθμική γυμναστική         5-6
Κολύμβηση                         5-6
Τένις                                    7-8
Πολεμικές τέχνες              7-8
Στίβος                                  8-9
Ομαδικά αθλήματα           8-9
Πάλη                                    8-9
Ποδηλασία                         8-9
Κωπηλασία                         9-11
Άρση βαρών                       9-11

Η ηλικία ενός αρχάριου αθλητή ολοένα και μειώνεται, σε σημείο μάλιστα που σε ορισμένα αθλήματα ένας 12χρονος να είναι αρκετά μεγάλος για να αρχίσει την αθλητική του σταδιοδρομία.

Επιλογή αθλήματος:
Το φύλο και τα σωματοτυπικά χαρακτηριστικά ενός αθλητή διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην επιλογή ενός συγκεκριμένου αθλήματος.

Σύμφωνα με μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε μαθητές δημοτικών σχολείων της περιφέρειας (Ημαθία, Θεσσαλονίκη) τα αγόρια ασχολούνται κυρίως με το ποδόσφαιρο (42,5%), το μπάσκετ (31,3%), το καράτε (29,9%), ενώ τα κορίτσια με την ενόργανη γυμναστική (47,7%), το καράτε (16,6%) και το μπάσκετ (14,6%).

Στη συντριπτική πλειοψηφία (95%) η επιλογή του αθλήματος γίνεται από το ίδιο το παιδί. Αυτό ισχύει τόσο για τα αγόρια όσο και για τα κορίτσια.

Τέλος, σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν και ορισμένες «τοπικές» ιδιαιτερότητες: ύπαρξη ειδικών αθλητικών χώρων, επιτυχία τοπικών συλλόγων κ.λπ.

Ο ρόλος των γονέων:
Ο ρόλος των γονέων στην ενασχόληση του παιδιού με τον αθλητισμό είναι καθοριστικής σημασίας.

Δεν είναι λίγες οι φορές που η προηγούμενη ενασχόληση ενός εκ των γονέων με τον αθλητισμό παίζει αποφασιστικό ρόλο στην επιλογή ενός συγκεκριμένου αθλήματος για το παιδί τους, σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις ενάντια στη βούληση του παιδιού ή στα σωματοτυπικά χαρακτηριστικά του.

Έτσι, δεν είναι σπάνιο ένας γονέας, που στα νεανικά του χρόνια ασχολήθηκε με την άρση βαρών, να ωθήσει το παιδί του σ’ ένα παρεμφερές άθλημα (άρση βαρών, πάλη…).

Είναι επιτακτική η συνοδεία του παιδιού κατά τη μετάβασή του και την επιστροφή του στο χώρο άθλησης, ιδιαίτερα στην προσχολική (3-6 έτη) και σχολική (6-10 έτη) ηλικία.

Σε καμιά περίπτωση όμως ο ρόλος του γονέα δεν πρέπει να μετατραπεί από το ρόλο ενός «συνοδοιπόρου» στο ρόλο ενός «προπονητή – μάνατζερ» του ίδιου του του παιδιού.

Ο προπονητής:
Είναι απαραίτητη η εξειδίκευση του προπονητή σ’ ένα άθλημα ή ομάδα αθλημάτων. Η εξειδίκευση αυτή σε συνδυασμό με την αυξημένη ευαισθησία του προπονητή για το παιδί και τις ιδιαιτερότητες του (ηλικία, φύλο κ.α.) είναι ικανές να φέρουν τα καλύτερα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.

Νέα Παιδιατρικά Χρονικά 1,4.