Ο πόθος για τάξη θέλει να μετατρέψει τον κόσμο των ανθρώπων σε ανόργανο βασίλειο, όπου τα πάντα θα προχωρούν, τα πάντα θα λειτουργούν υποταγμένα σε μια απρόσωπη θέληση.
Ο πόθος για τάξη είναι ταυτόχρονα πόθος θανάτου, γιατί η ζωή είναι μια διαρκής παραβίαση της τάξης.
Ή αντίστροφα, ο πόθος για τάξη είναι το ενάρετο πρόσχημα με το οποίο δικαιολογεί τις θηριωδίες του το μίσος του ανθρώπου για τον άνθρωπο.

Μίλαν Κούντερα, “Το βαλς του αποχαιρετισμού”, Εκδόσεις Εστία