Ο Πειρασμός του Έρωτα, της Ιωάννας Γκανέτσα

Όσο φοβάσαι ή διστάζεις, τόσο εκείνος επιμένει να μη σου δίνεται ολοκληρωτικά…

Ο Πειρασμός του Έρωτα, της Ιωάννας Γκανέτσα

Γράφοντας συχνά για τον έρωτα, έχω πολλές φορές αναρωτηθεί πόσοι άνθρωποι θα είχαν, τελικά, ερωτευτεί, αν δεν είχαν ακούσει ή διαβάσει για όλα αυτά που γεννά ο έρωτας.

Γιατί όσο κι αν προσπαθούμε, ειδικά στην εποχή μας, να επινοήσουμε λέξεις και τρόπους, άλλοτε τρυφερούς και άλλοτε χυδαίους, σε μια προσπάθεια να εντυπωσιάσουμε ή να ζήσουμε τον έρωτα, στην ουσία, χωρίς ίσως να το καταλαβαίνουμε, αντλούμε απλώς συμπεριφορές.

Υπάρχει μια τεράστια δεξαμενή ερωτικής κοινότητας που έχει γεμίσει μέσα στον χρόνο από τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο, και κάθε μορφή τέχνης ή αντιμετώπισης.

Ο έρωτας —και η επιθυμία— μιμείται και αντιγράφει συμπεριφορές και αντιδράσεις, είτε στα συναισθήματα είτε τη σεξουαλικότητα γι’ αυτό και τα βιώματα της εκάστοτε εποχής είναι λίγο πολύ τα ίδια.

Παλιότερα, για παράδειγμα, όλα ήταν θέμα υποδειγματικής ηθικής. Σήμερα είναι θέμα σεξουαλικής εμπειρίας ή κατακτήσεων.

Η σεξουαλικότητα ανδρών και γυναικών έγινε ένα νέο πεδίο ανταγωνισμού και η επιθυμία ή το πάθος συστατικά ενός «επιτυχημένου» έρωτα.

Ο σημερινός ερωτευμένος δηλώνει πως επιλέγει να είναι κύριος της ζωής και των ερώτων του και μιλά μια γλώσσα διπλή, αυτή της αφοσίωσης σε κάποιο άλλο άτομα και της ελεύθερης διάθεσης του εαυτού του.

Επιθυμεί, δηλαδή, να ενωθεί με κάποιον και την ίδια στιγμή να είναι ανεξάρτητος γι’ αυτό και πλέον —πιο συχνά από ποτέ— ο κάποτε ισχυρός δεσμός του γάμου προκαλεί το αίσθημα του πανικού στη σκέψη ή την προοπτική μιας συζυγικής φυλακής.

Οι άνθρωποι, εκούσια ή όχι, καταλήγουν να ποθούν όλα τα πλεονεκτήματα του έρωτα χωρίς τις συνέπειές του.

Θέλουν να ζουν την περιπέτεια χωρίς αυτή να έχει επιπτώσεις στην υπόλοιπη ζωή και φυσικά να μην στερεί την πιθανότητα μιας άλλης περιπέτειας.

Η επιθυμία, το πάθος και η αναζήτηση του απόλυτου έρωτα έρχονται σε σύγκρουση με τον χρόνο, έναν χρόνο σκληρό που όσο περνά αγχώνει.

Καταλήγουν οι σημερινοί εραστές να θέλουν έναν έρωτα δημοκρατικό, δίκαιο, ίσο, μιας και όταν επιθυμούμε κάποιον σημαίνει πως τον προτιμούμε, σωστά;

Όμως, ας είμαστε ειλικρινείς. Ο έρωτας είναι ένα μέρος της ύπαρξης που δεν επιδέχεται μεταρρύθμισης ή ελέγχου. Είναι αδύνατο να ζήσουμε έναν έρωτα χωρίς να βιώσουμε παράλληλα τα αρνητικά χαρακτηριστικά ή τον κίνδυνο που τον συνοδεύουν.

Η μοίρα του αληθινού έρωτα είναι να είναι πάντα δυνατός, σαρωτικός, απαιτητικός αλλά πάντα —με εξαίρεση ίσως τον ανεκπλήρωτο έρωτα ακριβώς επειδή δεν φθείρεται ποτέ— παροδικός και με ημερομηνία λήξης. Εξ’ αιτίας αυτής του της δυναμικής είναι επίσης συναίσθημα για τολμηρούς. Όσο φοβάσαι ή διστάζεις, τόσο εκείνος επιμένει να μη σου δίνεται ολοκληρωτικά.

Στην τελική, κανένας έρωτας δεν θα είχε αξία, αν στους κόλπους του δεν κρύβει τον πειρασμό και κανένας ερωτευμένος δεν θα ερωτευόταν αν ήξερε πως ο πειρασμός του είναι επικίνδυνος.

Κείμενο: Ιωάννα Γκανέτσα

Διαβάστε επίσης

Πότε ερωτευόμαστε

Πότε ερωτευόμαστε

Ερωτευόμαστε όταν είμαστε έτοιμοι να κάνουμε μια καινούργια ανίχνευση για να αλλάξουμε ζωή.

Τι είναι ένας πρώην;

Τι είναι ένας πρώην;

Ο Φρόυντ λέει κάπου ότι είμαστε τουλάχιστον έξι όταν κάνουμε έρωτα: στους εραστές προστίθενται οι σκιές του πατέρα και της μητέρας του καθενός…

Close