Οι γονείς συχνά δυσκολεύονται να κατανοήσουν τη φύση της διαταραχής και να αποδεχθούν ένα παιδί που παρουσιάζει Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας.

Συναντούν σημαντικές δυσκολίες στη διαπαιδαγώγησή του και στην καθημερινή συμβίωση μαζί του. Οι οδηγίες που ακολουθούν μπορεί να τους βοηθήσουν να προσαρμόσουν τη δική τους συμπεριφορά και να προσφέρουν βοήθεια στο υπερκινητικό παιδί, που τόσο την έχει ανάγκη.

Αποδοχή: Καταρχήν, πιστέψτε ότι το παιδί σας, παρά τις δυσκολίες του, μπορεί να μάθει, να αλλάξει, να ωριμάσει, να επιτύχει.

Η αποδοχή και η θετική στάση εκ μέρους σας θα σας βοηθήσουν να δείτε και να ενισχύσετε τις μικρές αλλαγές, που μπορεί σταδιακά να οδηγήσουν σε μόνιμη βελτίωση.

Ανταμείψτε τη θετική συμπεριφορά: Συγχαρείτε και επιβραβεύστε το παιδί σας κάθε φορά που ολοκληρώνει κάτι. Οι έπαινοι ενισχύουν θετικά την επιθυμητή συμπεριφορά.

Αποτρέψτε την αρνητική συμπεριφορά: Μην κάνετε κατάχρηση των τιμωριών. Προτιμήστε να αγνοήσετε ή να επιβάλλετε <<τάιμ – άουτ>> σε μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά.

Οργάνωση καθημερινότητας: Καθορίστε συγκεκριμένες ώρες για ύπνο, φαγητό, παιχνίδι, μελέτη, τηλεόραση ή βιντεοπαιχνίδια και άλλες δραστηριότητες.

Βάλτε το πρόγραμμα σε σημείο που μπορεί να το βλέπει το παιδί σας. Συζητήστε το μαζί του και αν είναι δυνατόν πάντα να ενημερώνετε και να εξηγείτε εκ των προτέρων για τυχόν αλλαγές.

Απλοί και σαφείς κανόνες: καταγράψτε τους κανόνες. Είναι σημαντικό να εξηγείτε τι θα συμβεί όταν αυτοί τηρούνται και τι όταν όχι. Να είστε σταθεροί και συνεπείς, αλλά όχι άκαμπτοι στα όρια που θα θέσετε.

Σιγουρευτείτε ότι οι οδηγίες σας έγιναν κατανοητές: Μιλήστε στο παιδί απλά, με ηρεμία και σαφήνεια γι’ αυτό που θέλετε. Οι οδηγίες σας να είναι απλές και σύντομες. Ζητήστε του να σας επαναλάβει τις οδηγίες. Ακούστε και τη δική του άποψη.

Σιγουρευτείτε ότι το παιδί σας έχει επαρκή επίβλεψη: Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ, λόγω της παρορμητικότητάς τους, μπορεί να χρειάζονται περισσότερη επίβλεψη σε σχέση με τα άλλα παιδιά της ηλικίας τους.

Καθιερώστε μια ρουτίνα μελέτης: βρείτε ένα σταθερό μέρος για το διάβασμα, μακριά από πράγματα που μπορεί να το αποσπάσουν, όπως άλλα άτομα, τηλεόραση, βιντεοπαιχνίδια. Χωρίστε την ώρα μελέτης σε μικρότερα διαστήματα και κάντε ενδιάμεσα διαλείμματα.

Επικεντρώστε στην προσπάθεια και όχι στους βαθμούς: Ανταμείψτε το παιδί όταν προσπαθεί να ολοκληρώσει τη δουλειά του σχολείου και όχι μόνο όταν παίρνει καλούς βαθμούς.

Μιλήστε με τους δασκάλους του παιδιού σας: Μάθετε πώς τα πηγαίνει στην τάξη, στα διαλείμματα, στη σχέση με τους συνομήλικους και τους ενήλικες.

Βοηθείστε το παιδί σας στην κοινωνικοποίησή του: Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ συχνά δυσκολεύονται να αποκτήσουν κοινωνικές δεξιότητες.

Ανταμείψτε τις σωστές συμπεριφορές του στο παιχνίδι, βρείτε κοινωνικές δραστηριότητες που δεν το αναστατώνουν και περιορίστε τον αριθμό των συνομηλίκων στο παιχνίδι, αν η μεγάλη ομάδα το δυσκολεύει.

Βρείτε μαζί με το παιδί σας μια αθλητική δραστηριότητα που να είναι ευχάριστη: Αυτό θα βοηθήσει στη διοχέτευση και οργάνωση της αυξημένης κινητικότητας και ενεργητικότητάς του. Για τον ίδιο λόγο, επιδιώξτε να βρίσκεται συχνά σε ανοιχτούς υπαίθριους χώρους.

Μην ξεχνάτε τα αδέρφια: Οι κανόνες που θα καθιερώσετε θα πρέπει να ακολουθούνται από όλα τα μέλη της οικογένειας.

Αφιερώστε χρόνο σε όλα τα παιδιά σας και οργανώστε δραστηριότητες που είναι ευχάριστες σε όλη την οικογένεια. Μη θεωρείτε δεδομένη την επιτυχία των άλλων σας παιδιών. Ενθαρρύνετε και ενισχύστε τις ικανότητες, τα επιτεύγματα και τη μοναδικότητα του καθενός τους.

Συνεργασία με ειδικούς: μη διστάζετε να απευθυνθείτε σε ειδικό, όταν χρειάζεται. Η συνεργασία δεν αφορά μόνο το παιδί και τη συμπτωματολογία του, αλλά και τους γονείς του.

Πιθανόν, θα χρειαστεί η τροποποίηση της δικής σας συμπεριφοράς, προκειμένου να το βοηθήσετε ή ακόμα και η συμμετοχή σας σε μια ομάδα γονιών για αλληλοϋποστήριξη.

Σ. Μανωλέσου, Ε. Λαζαράτου, Ψυχίατροι, Νέα Παιδιατρικά Χρονικά